O Achado do Castro
Autor:
Manuel Núñez Singala.
Nado en Lugo no ano 1963. Pasa a súa infancia en Vilalba e máis tarde estudia, traballa e vive en Santiago de Compostela. Sempre lle gustou escribir. Estudou filoloxía galega e traballou no Parlamento de Galicia e logo na Universidade de Santiago.
Manuel Núñez Singala.
Nado en Lugo no ano 1963. Pasa a súa infancia en Vilalba e máis tarde estudia, traballa e vive en Santiago de Compostela. Sempre lle gustou escribir. Estudou filoloxía galega e traballou no Parlamento de Galicia e logo na Universidade de Santiago.
Editorial:
Sotelo Blanco
Edición:
1º edición - Santiago de Compostela, decembro de 1990
Nº Páxinas:
75
Xénero:
Teatral
Argumento:
O libro xoga a dúas bandas xa que mentres Catulo e Caleno pretendían roubar o medallón do emperador facendose pasar por Citrón, surxe o amor entre Manolitus e Carmiñae. Esta relación non está moi ben vista polo que seus pais, o Emperador e Arpexia ordenan a os soldados que os vixilaran para apresalos en canto os viran xuntos, así foi ata que o seu amor resurxeu ao igual que o dos seus respectivos pai e nai. Ao final celebranse as dúas bodas en conxunto e Catulo e Caleno non consiguen o medallón que querían roubar.
Temas:
O amor e o roubo.
Estructura:
2 actos
Personaxes:
Presentador (Manuel Núñez Singala dirixe a obra)
Catulo e Caleno (Ladróns, un listo e grodo e outro tonto e fraco)
Soldado 1 e Soldado 2 (Personaxes semellantes, marciais, aínda que o soldado 1 é unha muller)
Manolitus e Carmiñae (Rapaz e rapaza novos e namorados. Manolitus é fillo de Arpexia e Carmiñae é filla do Emperador)
Emperador (Emperador romano vulgar. Pai de Carmiñae)
Arpexia (Comercianta con carácter. Nai de Manolitus)
Citrón (Un sabio tímido que está sometido ó Emperador)
Escravo (Personaxe de cor esperto e moi irónico)
Soldado 1 e Soldado 2 (Personaxes semellantes, marciais, aínda que o soldado 1 é unha muller)
Manolitus e Carmiñae (Rapaz e rapaza novos e namorados. Manolitus é fillo de Arpexia e Carmiñae é filla do Emperador)
Emperador (Emperador romano vulgar. Pai de Carmiñae)
Arpexia (Comercianta con carácter. Nai de Manolitus)
Citrón (Un sabio tímido que está sometido ó Emperador)
Escravo (Personaxe de cor esperto e moi irónico)
Lugar:
No palacio imperial
Tempo:
Antigua Roma
Técnicas narrativas:
Narrador en 3º persoa omniscente.
Diálogos
Diálogos
Vocabulario:
Culto
Opinión persoal:
É unha lectura moi entretida e é moi impresionante todo o que te fai pensar. Céntraste en intentar ver como era a vida naquela época, como eran os prexuicios respeto ás parexas de namorados e a frialdade que tiñan moitos dos emperadores. En canto a dificultade de lectura non se pode decir nada xa que foi bastante fácil de ler. En resumen, o libro gustoume moito e recomendaria ler teatro xa que te metes máis na historia que narra.
Novo título:
"Inseparables"
No hay comentarios:
Publicar un comentario